عشق کهنه

من و تو خیلی کارها به دنیا بدهکاریم…

مثل… یک عکس دو نفره

چرخ زدن بی دلیل در خیابان

نوشیدن یک فنجان قهوه تلخ اما گرم در یک روز سرد زمستانی

ببین من و تو هنوز خیلی کار داریم…

من و تو حتی خاطره آشناییمان را هم به دنیا بدهکاریم...

و شاید سال ها بعد
بی تفاوت از کنار هم بگذریم و ..
بگوییم آن غربیه
چقدر شبیه
خاطراتم بود
   نمیشود...

تمام ِ آدم ها توی ِ زندگیشان یک ماجرای " پنهونی " دارند

یک اتفاق ِ پنهونی

یک حس پنهونی

یک آدم پنهونی

شاید هم یک عشق پنهونی

می فهمین چی می گم؟

گـاهـي دور از چـشـم ابـرهـا هـم
مـيـتـوان عـاشـق شـد
مـيـتـوان بـغـض کـرد
مـيـتـوان بـاريـد
گـاهـي دور از چـشـم مـداد رنگی ها هـم
مـيـتـوان نـقـاش شـد
مـيـتـوان آسـمـان داشـت
مـيـتـوان آبـي شـد ...
امـا گـاهـي !
دور از چـشـم گـذشـتـه
نـمـيـتـوان امـروز را
پـشـت هـيـچ فـردايـي پـنـهـان کـرد ...

هیچ چیز لذت بخش تر از این نیست
که یک نفر احساست رو بفهمه
بدون اینکه بخوای به زور بهش حالی کنی !!!

بیا تمامش کنیم ...
همه چیز را ...
که نه من سد راه تو باشم و نه تو مجبور شوی به ماندن .
نگران نباش .
قول می دهم کسی جای تو را نمی گیرد .
اما فراموشم کن .
بیخیال من ...
بیخیال همه خاطره های ریز و درشتی که جا گذاشتی ،
بیخیال دفترهایی که یکی بعد از دیگری پر می شدند از نامه هایی که تو هرگز نخوندی ...
بیخیال دلی که شکست ،
بیخیال ،
بخند ...
تو که مقصر نبودی.
من این بازی را شروع کردم .
خودم هم تمامش می کنم ...
می دانی ؟
گاهی نرسیدن زیباترین پایان یک عاشقانه است .
بیا به هم نرسیم .

«پیشانی ام»

سجده گاه لب هایت؛

«چشمانم»

میعادگاه قدم هایت؛

«دستانم»،

تکیه گاه خستگیهایت؛

و «قلبم»،

حریم دلتنگیهایت؛

تمامی اینها،

ارزانی «نیم نگاهت»!

اشک خیمه زده بر صفحه ی چشم نگرانم
چنـد روزیسـت که دلواپسـم و بـد نگرانم
کوچه از رهگذر سرد غمت زار و گرفته ست
شب بی تابش ماه روی تو برده امانم . . . .

عاشق اسمم می شوم
وقتی
تو صدایم می کنی ...

دوســـت دارم این رو نوک پنجـــــه بلند شدن ها رو
و بوســــیدن لب های تـــــــــو را
همان لحظه هایی که تو یک عالمه زن می شی
و مــَـــــن یک عالمه مــَــــرد !!

تو سکوت می کنی

فریاد زمانم را نمی شنوی !

یک روز من سکوت خواهم کرد !

تو آن روز

برای اولین بار

مفهوم "دیر شدن " را خواهی فهمید !!

زیاده خواه نیستم !
جاده‌ ی شمال.. یک کلبه ی جنگلی‌..
یک میز کوچک چوبی با دو تا صندلی..
کمی‌ هیزم.. کمی‌ آتش.. مه‌ِ جنگلی‌..
کمی‌ تاریکی ‌ِ محض.. کمی‌ مستی.. کمی‌ مهتاب..
و بوی یـار.. و  بوی یـار.. و بوی یـار ...!
تـو باشی
مـن باشم
و ...هــیچ !
دنــیـا هم ارزانی خودشان ...♥

شاید برایت عجیب است این همه آرامشم در مقابلت.....

خودمانی بگویم به آخر که برسی فقط نگاه میکنی

.

.

سرد است و من تنهایم

چه جمله ای

پر از کلیشه

پر از تهوع

جای گرم نشسته ای و میخوانی:

سرد است

یخ نمیکنی

حس نمیکنی

که من برای نوشتن همین دو کلمه چه سرمای را گذرانده ام

کاش ما هم بچه بودیم و کسی کارمون نداشت

من فقط با تو مي تونم توي اين دنيا بمونم توي اين دنيا بمونم

آي زمونه آي زمونه من شدم بي آشيونه

چرا رسم عاشقي چنين شده به هر بهونه ؟چنين شده به هر بهونه؟

اين صداي قلبم مي شنوي آره يا نه؟

مي تونم داد بزنم عشقمي يا نننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننه؟

مي تونم داد بزنم عشقمي يا نننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننه؟

پسري يه دختري رو خيلي دوست داشت که توي يه سي دي فروشي کار ميکرد. اما به دخترک در مورد عشقش هيچي نگفت. هر

دي ميگذاشت { و به پسرک ميداد }

چه اشتباه بـزرگیست ، تلخ کردن زندگیمان
برای کسی در دوری ما
شیرین ترین لحظات زندگیش را سپری میکند . . .

یادت باشددلت که شکست,سرت را بگیری بالا
تلافی نکن,فریاد نزن,شرمگین نباش
دل شکسته گوشه هایش تیز است
مبادا دل و دست آدمی که روزی
 دلدارت بود زخمی کنی به کین
مبادا که فراموش کنی روزی شادیش آرزویت بود
صبور باش و ساکت...